SEN OL DA ÜZÜLME
Gözlerim gözlerine hayalini býrakmamýþsa
Hala alevlerin yükseliyorsa ..
Aþkýmýn muson yaðmurlarýnda ,
Kývýlcýmlarýn düþüyorsa hatýrandaki kumsala,
Dalgalar canýna batýyorsa her rýhtýma vuruþunda
Bir düþün ey sevgili ..
Bir düþün ....
Benim yerime koyda kendini..
Sol yanýn tekme atýyorsa vicdanýna ..
Bir yerlerde kalmýþsa diðer yarýn..
Hani o gözler var ya iþte ona , hala methiyeler diziyorsan ,
Sevdamýn ateþi ýsýtmýyorsa yüreðini...
Sýyýrýp atamýyorsan teninden kýþ güneþini,
Renkli bakýþlar düþürmüþse keremin koruna seni..
Bir düþün ...
Sen ben olda üzülme..
Ürkütüyorsa artýk sayfalarýn yüreðimi...
Dayanma gücünü kaybediyorsa sabrým ..
Acý katýyorsa dizelerin gözyaþlarýma... .
Damlaya dönüþtüyse gönül pýnarým..
Bir düþün ey sevgili.
Benim yerimde olda sen...
Daha ne kadar dayanýrým bu ýzdýraba sen söyle ..
Ne olur yardým et bana..
Sana meftun yüreðimi teselli et,
Yoksa benim ki karþýlýksýz bir sevgimi?..
Kaybettimmi sevdamý o koca þehirde ? ...
Haber ver bana sevgili nerelerdesin?..
Ben hala senin beni býraktýðýn yerdeyim..
Geleceksen gel gayri..
ya yüzümü güldür türkügözlüm.....
Ya da süründürme öldürrrr.....
ALÝYE UYANIK/GEBZE
11.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.