Efkârlýyým bu gün
Sýladan ayrýlalý beri,
Gözlerim ufuklarda takýlý
Ellerim tutmaz yanlarda,
Gözlerimdeki ferler donuk,
Akþama kayar umut;
Ne desem nasýl söylesem
Kimse uðramaz bu yana
Buharlanmýþ camlardan
Gökyüzünde parlayan Güneþ,
Yansýmaz benden yana!...
Efkârlýyým belli etmesem de
Sigarayý çoktan býraktým
Kadehler kýrýk param parça
Neye doldursam bu umudu…
Kelebekler uçuyor sonsuza
Ben de mi gitsem?
Bilinmezliklerine semanýn,
Bir kelebek gibi uçsun kaderim…
Ne desem ki,
Her þey yerli yerinde
Ýnsan elinin deðmediði gökyüzünde…
Buralar bir baþka,
Efkârým kaynýyor
Göðüs boþluðunda;
Sýladan kopalý
Sigaralar söndü avucumda,
Ne desem bilmiyorum,
Efkârlýyým iþte,
Yazmak istemiyorum hiçbir þeyi,
Yine de uçuyorum
Akþamýn bu dar vakitleri!...
Yýl:03.12.2005
-Saat:16.00-16.15;
Ümraniye/ÝST-
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.