Dilime senli kar yağdı kelimelerim üşüyor...

Yedi iklimli, gecesi gündüze karýþan
Vedalarýn soðuðunda uzadýkça uzayan
Karanlýðý güneþe esir düþmüþ
Gecelerin göbeðini kesiyorum bugün
Nihayetinde
Sen cennetimde inci tanesiydin Minel
Seninle zamane bir aþk düþtü eþiðime

Uyuyanlarý rüya, uyumayanlarý hayal öper dudaklarýndan Minel
Suç bastýran gölgeler bir yol boyu özlemin izini sürer
Gözlerinde deprem, göz kapaklarýn çöküyor umutlarýmýn üstüne
Geleceðim deyip bir ayrýlýkla sývadýn ya gözlerimi
Diþlerim vuruyor diþlerime
Yýllar sonra ayný gün, günlerden ayrýlýklarýn gündönümü
Bir gidiþ sonrasý savruldu takvimlerdeki yapraklar
Sararýp soldu güneþin yüzü

Hiç düþündün mü Minel
Gözlerin deðdi diye yýldýzsýz gecelere inat
Her gece að atarým da gökyüzüne avlarým bütün yýldýzlarý
Hiç birinde göz izin yok Minel
Göz izin yok
Bir feryat kopar içimden
Dökülür lime lime dilimin ateþi yaðar üstüme üstüme
Lav dökülür tenime cesaretim olur ateþe duran korkularým
Ben haykýrdýkça saklanýr yýldýzlar korkudan ellerime
Fulü bir ay ýþýðýnda bir kaval sesine sýðýnýr yüreðim
Hilal çatlatýnca yüzünü içimi bir öfke kaplar

Ne zaman ufuk cemreye düþse Minel
Bir yel eser ellerimde
Dudaklarým sana üþüyor ha
Aklýmdan aheste düþünceler
Her sabah dilek kapýlarý sana açýlýr Minel
Bütün þiirler sana adaklý bir þair düþüyor avuçlarýmdan
Ölüm kokuyor nefesi sana yoruldum Minel
Dizlerine yatýp doyumsuz bir acýya býrakmak istiyorum bedenimi
Açmaza düþüyor düþlerim, saðan saðnak kelimelerim
Söküp atýyorum içimi, kendimi aramaya gidiyorum
Sakýn arama beni

Bir yýldýza gizliyorum gözlerini
Bana sývandýklarý için
En çokta ellerini veriyorum idam sehpalarýna
Gül diyorum, gülüm oluyorsun Minel
Sonra dikeninle kanatýyorsun yüreðimi
Bir cümlenin içine gizliyorum sana olan hislerimi
Mine’lim sevdiðim, güneþe duran yüzüm
Uzun bir kelime, aðlayan bir çift kahve
Arka sokaklarýn tenhalýðýnda
Kahpece ulu orta bir aþk vuruldu duydun mu Minel
Feryadý dünyayý kaldýrdý
Her yer sen gölü
Kan damlýyor beyaz tuvale, karanlýk bir yüz çiziyorum
Ýçinde kaybolup hep sonrasýnda seni bulduðum
Ve gözyaþýna boðulmuþ bir çift kahve
Heybetli bir vedaydý kýzýl denizin yüreðine saplanan

Bilesin ki Minel
Ýçimden sana yol alan gemileri yaktýðým
Kimse sormasýn bana
Neredesin, kimdesin, kiminlesin
Kime ne Minel Kime ne
Ben seni, sen geçe kaybetmiþim
Zamansýzým Minel
Ne önemi var ki günlerin
Dilime senli kar yaðdý kelimelerim üþüyor
Hiç ovmadým ki güz mevsiminin sarýsýnda tenimi
Çatladý çöl karanlýðýnda tüm umutlarým
Uzat ellerini kaldýr geçmiþin sisli perdesini
Uzat hadi Minel
Bak bir yürek nasýlda düþtü kalesinden

Sosyal Medyada Paylaşın: