AŞKTIN SEN
Aþktýn sen,
Uçsuz bucaksýz nehirlerimde ay ýþýðýydýn,
Sessiz sokaklarýmda yaprak hýþýrtýsý,
Sabahlarý benle uyanan güneþtin,
Kuþ cývýltýsýydýn ýssýz akþamlarýmýn,
Gök gürültüsüydün kalp aðrýlarýmýn,
Kutup yýldýzýydýn kaybolmuþ gecelerimin...
Aklýmýn en kuytu köþelerine yerleþtirdim seni,
Unutkan bir çocuk misali, kaybettim sonra da,
Kalbimdeki büyük sancýyla uyandým sabahlara...
Her yaným ararken seni, her parçam isterken,
Her sözcük seni anlatýrken bana,
Bulamadým...
Aþktýn sen,
Bekli de hiç tadamayacaðým þefkattin,
Kokusunu dahi alamayacaðým o leziz mutluluk,
Rüyalarýmda bile hissedemeyeceðim eksiksiz güven,
Kusursuz sadakattin...
‘Her þey’din sen,
Her kitap, her resim, her nota, her gün, her akþam, her zaman...
Þimdiyse zamanýmý çaldýlar benim, günlerimi, akþamlarýmý çaldýlar...
Artýk sýra bende, öyle bir þey çaldým ki hayattan,
Son nefesimle ödedim bedelini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.