Şehre Yağmur Yağdı
Þehre yaðmur yaðdý
Ben uykudaydým
Þehre yaðmur yaðdý
Düþtüm,
Düþümün sancýsý kalemimin rengine aktý..
Çakýl taþlarýný tespih niyetine kullanmanýn
Vakti geldi esmer bir gece de,
Ay toplamamýþken saçlarýný daha
Gökkuþaðý köprüsünden aþaðý
Þehre yaðmur yaðdý amansýzca
Ben sana aðladým kimsesizler mezarlýðýnda
Yamacýnda hemen beyaz gelinlikli yeni mezar
Islansýn diye koymamýþlardý ama
Aðlýyordu iþte bütün katmanlarýyla asuman
Halbuki düþünememiþti hiç kimse
Ve yaðmur yaðdý þehre yine sessizce..
Þehre yaðmur yaðdý
Uçuþtu bütün naðmeler havada
Farklý renkleriyle parmaklarýn
Ýmame aðladý da güldü sonra
Daðýnýk saçlarýnda esmer kýzýn
Güzelliðini görünce kapýsýnda..
Þehre yaðmur yaðdý
Ben sana aðladým,
Yaðmur yaðdý ben aðladým
Boðazýmda düðümlendi bütün þiirler
Bir lokma niyetine sofra da
Yutkundum da düþüremedim
Aðladým,
Seni düþündüm,
Þehre yine yaðmur yaðdý..
Boynumda asýlý duran bir mecburiyettir
Gün batýmýnda benimle beraber batan
Arsýz bir velet olur ya
Terbiye sýnýrýný delip geçti dudaklarým
Ýnsanlar uyuyor, ölüler uyuyor
Düþlerinin geniþ yelpazelerinde herkes uyurken
Þehre yaðmur yaðdý,
Ben seni düþündüm hýçkýrýklarýmla,
Uyudum
Sonra þehre yine yaðmur yaðdý..
08.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.