aðaçlar yorumsuzlaþacak biliyorsun tarih de unutacak birgün yüzümüzü kimbilir hangi takvimden kaçýncý yaprak kopmuþ olacaðýz aðustos güneþli vadilere ýslýk olduðumuzu kimseler bilmeyecek...
biz birleþsek hiçbir kent çocukluðuna dönememeye aðlamazdý içinde oluþtuðumuz bu yoksul uçurum serin bir rüzgarla almazdý ömrümüzü masumluðunu öne sürerek ölmeyi istemenin...
ve meraklarýmýzý yendik daha bir alýþtýk ayrýlýðýmýzýn çerden çöpten arýnmýþ kýþ özlemlerine sesimiz çocuklaþmasýydý kentlerin haksýzlýða uðramasýnýn aðlaþmasýydý kentlerin sesimizi birleþtirememesine...
sana ulaþan bir yaným olsaydý en azýndan kalýrdý kalbimin bir kýyýsý çöl azgýnlýðýnda bu riyakarlýkta kendimi reddetme sabahlarýmda hep sonralara ertelenmiþ imkansýzlýðýn açýða çýkmasý gibi...
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.