Sebep aradý aþk mantýk hayýr dedikçe sürüdü ayaklarýný sebepsizce çünkü aþk yaþýyordu hala hücrelerde kanatlanmýþtý bir kere... ..... nokta kadar yerde doðdu aþk yeniden baþladýðý gibi bir kum tanesinde özgürce ve delice... iki deli yürekteydi aþk...anlatýlamazdý ne önemi vardý mekanýn ve makamýn mekansýz sevdiler...çok sevdiler sevdikçe tutsaklýk büyüdü gözlerde sýcaklýðýysa sözlerde yakýyordu aþk...delicesine ...... öyle bir coþmuþtu ki göðüs kafesi tükenmez bitmez bir sevdaya dönüþtü aþk elma þekeri gibi erimedi dudakta sustukça kaçtýkça çoðaldý sevgi ne bitti ne de gitti yelkenlerini açtýkça gönüller sevda rüzgarýyla limana döndü aþk çünkü bir günlük heves deðildi aþk...
NURTEN CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURTEN CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.