İNSAFSIZ AYNALAR

Bir baktým aynaya ki
bu yorgun gözler benim mi Allah ým
benim mi çýðlýk atan çizgiler
yanlýzlýðýn kuytusunda yüzen yüz benim mi...
......
hep sýfýrdan baþlamak acýlara nisbet
hep umutlarý kucaklamak tüm benliðimle
kaþlarým mý çatýlmýþ ama niye...
bir baktým aynaya o da ne...
olgun bir yanlýzlýk oturmuþ dudaklarýma
konuþmuyor kýþ uykusunda üþümüþ kelimeler
hesap mý veriyor kendi kendine
.......
baþýboþ rüzgarlar daðýtmýþ saçlarýmý
yolmaya mý çalýþýyor kader ama niye
aynalar tarayýn þu saçlarýmý
durmayýn...kimsin sen diye sormayýn...
gözlerimdeki yorgun ifadeler neden
ben hala çocuðum ki
kim söyledi büyüdüðümü
nazlý bir gelincik gibi kýrmýzýyým hala
yani þimdi dökülecek mi yapraklarým
neden...ben daha büyümedim ki...
......
öyleyse karalarý getirin bana
onlar mý yakýþacak yani yanlýzlýðýma
insafsýz çizgiler parladýkça parlayacak...aynalarda
ama ben mutluyum
dokunmayýn yanlýzlýðýma...

NURTEN CAN
Sosyal Medyada Paylaşın: