ERCİYES
Hisarcýk’tan çýktýk yücelerine,
Aþýlmaz bellerin, yolla güzelsin.
Destan yazdýk daðýn nicelerine,
Keveninle eþsiz, balla güzelsin.
Doruðuna çýkýp seyre dalýnca,
Kara bulutlara haber salýnca,
Kovuklarda yapa yalnýz kalýnca,
Eteðinden coþan selle güzelsin.
Otlaðýnda koyun, kuzu meleþir,
Otaðýnda yiðitlerin eyleþir,
Rüzgârýnla al bayraðým söyleþir,
Seher vakti esen yelle güzelsin.
Oba oba çadýrlarýn yamaçta,
Umut kaynar, sevgi tüter ocakta,
Türkmen kýzý südü saðmýþ, bakraçta,
Güzelin zülfünde telle güzelsin.
Baðrýndan koparken amansýz çýðýn,
Akan pýnarlarýn, bahçen ve baðýn,
Ýçine çökünce hüznü aþýðýn,
Canik, Süphan, Çamlýbel’le güzelsin.
KADÝR ACI/KAYSERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.