Puslu bir sabahýn lem"a larýndan peydah olmuþ duygular. Duraksýz, es/siz bir hengâme benim sana sunduðum. Üþüdüðüm an, sensizliðin ayazý sarmýþ sayarým, Toplamaya çalýþýrým kendimi, Seni bürünür, Sevdanýn düðmelerini iliklerim de, iki yakam bir araya gelmez.
Odam kireç, yüzüm soluk, þehrim yýkýma hazýr. Ýstimlak emri çýkmýþ, bir ben varým bende, bende firari... Soldan rüzgar esmez, salkým salkým hüzün vermiþ baðlarým Sille tokat giriþince pusudaki sensizlik, Anasýndan ayrýlmýþ çocuk gibi aðlarým...
Gün doðar, sen doðarsýn. Ay hükmeder geceye, sen sultan olursun. Senin varlýðýn , sana ulaþmak demek deðil. Her harfin tecvid ile okunursa mana buluyor. Sekte kadar bir zaman da, nefessiz bekletensin.
Bu adam yorgun. Bu adam kýrgýn. Bu adam senli hayallerin dönemecinde, Bilirim kolay kolay senden vazgeçmez. Lakin bir giderse buradan, bir daha geri dönmez....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.