Gözüm ayak ucunda, Ayaklarým burcunda; Görünmez ufuklarýn, Var eden yokluklarýn. Adým adým adýmlar, Kimi adamlar kimi. Þahittir kaldýrýmlar, Kanuna; gökçekimi. Yerdekiler yerdeler, Yerdeler ya, perdeler; Takýldýðým ne varsa, Kadýn, kumar ve arsa. Günümüz kumarbazý, Þu kýzlarla dövüþmez. Jokerken kýþý, yazý, Papazlara laf düþmez. Kaðýtlardan baþka iþ, Etten ve taþtan geçiþ; Toslamadan adama, Binbir nurlu madama. Belki yerinde saymak, Uçarken gökyüzünde. Yýldýzlarý da soymak, Hiç durmadan sözünde. Ey yolcular, yolcular! Bu yol Sýddîk’in yolu. Ne varsa hep sizde var, Býrakýn saðý-solu. Ben, yeterim kendime, Yetmezken efendime.. Yeterim, ben yeterim, Ben, herkesten beterim. Biz duralým, duralým, Ezelde o gün gibi. Sözümüze varalým, Sanki bir düðün gibi. Ýçimizden geçelim, En Güzel’i seçelim. Bakalým aynalara, Yerdeki manalara. Hep Hakk ile olalým, Halkýn içinde iken. Herkesi gül bulalým, Kendimizi bir diken.
Yoksa yakýnlar tuzak, Yoksa (En Yakýn) uzak; Yoksa yaklaþmak yasak, Yoksa yaklaþan tutsak; Yoksa bir yoktur imsak, Oktur yoksa her misak.
Yoklar yerle bir olsun, Var içiniz biz bir Var. Sokaklarda hep yosun, Dikkat etsin nazarlar. Bakalým bir bakýþa, Ýtiþe ve kakýþa; Sinir, küfür ve nefret, Bir hal ki; hâle hayret. Bakar bakmaz bir nasip, Bir gözü bulanlardan. Bana da bu münasip, Þu biten olanlardan. Bir farký yok, yok farkým, Farklý deðil ki arkým. Kanun, hep ayný kanun, Benim, onun ve bunun. Meþgale hep meþgale, Olan biten ne varsa. Hikmetine havale, Þu gözler bir duyarsa. Doymadan duymak da ne?!... Boþ söz, boþ söz terane. Duyurmaya seferber, Doyurmaya her seher; Bir ölçü, ölçülerden, Meþale bir meþale. Bir an evvel en erden Varmak için menzile. Büyüklerden nasihat, Bir yol, bir yol ki; hat hat; O’ndan O’na erdiren, Bu yol, bu yol son tren. Duraksýz duraklarda, Hep rahatta yolcular. Ve dilsiz dudaklarda, O var, O var hep O var. Hep olsun diye tasa, O’ndan gayrý ne varsa; Geçmek hep geçmek için, Gözlerden kalbe perçin: Esaslardan bir esas, Nazar, nazar ber kâdem. Bir ölçü ki; ihtisas, Bunun için var âdem.
Yokluðu ki; bir mahrem, Varlýðýnda hep merhem, Vakit onunla bir dem, Yer ile gök hep zemzem, Topuðunda bir elem, Ayak ucunda meltem, Merhamet buyur kalem...
Ankara, Haziran 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.