Yeşereceğim

Ey hayat...
Yeter artýk!
Çok oluyorsun
Hesabý çoktan kapattým seninle
Ne verdin ki bana
Ne istiyorsun

Ulu çýnarlarý deviriyorsun
Döktüðün yapraðýmý savuruyorsun
Baharýmý kýþa çeviriyorsun
Çýð olup, düþ artýk eteklerime
Ne duruyorsun!
Karlarýnýn altýnda
Yeþereceðim

Geldiðim gibi giderim beyazla
Mutluluðun az, kederin fazla
Getir tüm dertlerini sýrtýma yasla
Belki bir þiirle, bir sazla
Bir duayla, bin niyazla
Yeþereceðim

Güneþli günlerini kendine sakla
Paranla pulunla kendini pakla
Ýstersen gülmeyi tümden yasakla
Üstüme yýðdýðýn kara toprakla
Yeþereceðim

Tükettin nefesimi
Saðýr býraktýn sesimi
Kýr artýk göðüs kafesimi
Bir kuþun kanadýnda
Yeþereceðim

Kaybedeni oldum tüm savaþlarýn
Büyüktür bunda senin baþarýn
Dizilse de kurþuna kalp atýþlarým
Bir namlu ucunda
Yeþereceðim

Hasret býraktýn bir kara kaþa
Bilirim yazýlan gelecek baþa
Baþýma dikeceðin o mermer taþa
Düþen ilk damlada
Yeþereceðim

Haklý haksýzdan hesap soracak
Bir mayýs sabahý meydan dolacak
Kör zindanlarýna güneþ doðacak
Köksüz dar aðacýn çiçek açacak
Gördüðün her yer Deniz olacak
Nefes nefes, renk renk, kucak kucak
Yeþereceðim

Þ.Dönmez 17/05/2011

Sosyal Medyada Paylaşın: