açýlýnca bohçalar nevresim kaplanýrdý o küçücük odalar ve eklesen uç uca hepsini sanýrdým ki dünya kadar olacaklar
kadýnlar kadýnlar ve kadýnlar
ne kadar da çoktular alanlar ve satanlar
kumaþlarda çiçekler bir bakýr güðüm karþýlýðý el deðiþtirirdi yastýk yüzleri saten ve deli maviydi rüyalarýmý okþarken yýldýzlar yanaðýmdan kayar gibiydi
bohçacýlar gelirdi kara tenli ve koca koca memeli
rengarenk þalvarlarý hiç görmediðim
kokularý uzak hiç koklamadýðým
belki de
sýrtlarýnda tüm dertleri taþýrdýlar
ve
bize
çiçek diye satardýlar...
ahad karacan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahad karacan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.