...
sabahý nasýl bulacaðýmý bilemem
bir güneþe tutunmazsam
bir mum alevi eþliðinde yazsam harflerimi
günahlarýmý çýkartacak bir kaç itiraf
teslim etsem ellerine ellerimle her günahý
göz hapsinde tutma beni, açýlsýn kapaklarý
sakýnma bakýþlarýnýn ýþýltýsýný
yumsun herkes gözlerini, bir sen bak
rutubet koksun romatizmalý diz baðlarýn
herkes kalsýn bir sen gel
saçlarýný okþayan o temiz yaðmura karýþmalýyým
uyanmalýyým gözlerinde sabah mahmurluðundan
güneþ senin yüzünde açsýn
saçlarýný ellerimle taramalýyým
bir gümüþ tarakla boyamalýyým perçemlerini
kýzýl þafaðýn renginde
saklasak aðlayan gözleri karanlýða
ikimiz de secde etsek benim tanrýma
ýslandýðýn kadar yaðmuru akýtýyorsun
benden sana söylemesi,
unutulduðun þehirler taþýmýyor izlerini
artýk tartýþýlmýyor uçuk kaçýk aþklar açýk oturumlarda
her aþk kendi yalanýný oynamakta
kimseler bilmesin sen bende kal
mümkünse yazýlmamýþ bir hikayemiz olsun
bir kitabe yazdýrma mezarýma,
karanlýklarýmda korkularým var
çiçek tohumlarý gömme topraðýma
beni öldüren bedenin kokusundan kusarým belki
uyanmayacaðým bir daha
sýrýtarak kalacaðým götürebildiðim bir kaç diþle
Mutlaka bende kalmalýsýn,
ölmeliyim gözlerinde...