Ruhumu aldilar
hatirladin mi ey Sevgili,
hatirladin mi bu günü ?
senin birzamanlar özlemle bekledigin hayatinin en mutlu gecesi,
benim ise hayatimin bir anda karardigi bu geceyi,
zaten unutmak mümkün mü !
kalbime bir bicak gibi sapladigin o müjdeli haberle,
bana ölmeden ölümü yasattin.
bir kere ölmek sadece kurtulus olurdu izdirap ceken yüregime,
ama bukadar kolay olmamaliydi,
degildi de zaten,
cünkü ben her gece ölüp, ölüp dirildim.
canimi benden kopardigin an parcaladigin yüregim ise,
duyarmisin hala ne dertli sizlar,
hic dinmeyecek bilirim...
RUHUMDUN SEN BENIM,
giderken arkanda biraktigin cansiz bedenim,
o geceden sonra karanliga gömüldü.
ne günes dogdu gündüzüme,
ne ay geldi geceme.
seninle birlikte onlarda terk etti beni.
ne derdimi dinleyecek bir dostum kaldi,
nede kabussuz bir gecem.
giderken estirdigin rüzgar ise savurdu parcalarimi her bir yana,
artik toparlanmasi mümkün degil inan bana,
bakta gör iste böyle öldürür Sevda...
Les kargalari durmadan etrafimda dolanmakta,
korkarim bu cansiz bedenimden de bir eser kalmayacak sonunda...
06.06.2011
(Bugün 1 yýl oldu)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.