SENSİN BENİM İLK GÜNAHIM
SENSÝN BENÝM ÝLK GÜNAHIM
Sonbaharda üþüyorken, beni bekleyeni buldum
Tam yorulmuþ, düþüyorken; seni aldým, senin oldum
Bomboþ kalple yaþýyorken; katmer katmer senle doldum.
Kevser’den yaz tadýmladýk, bu Cennet’i sayýklarken,
Biz vuslatý adýmladýk, tenimizde gül koklarken.
Geldin huzur nüvesine; benimle gün görüyorsun
Büyük hazzýn hevesine; atlas, saten seriyorsun
Yasak aþkýn meyvesine, canýndan can veriyorsun.
Gece boyu nur damladýk, bütün dünya uyuklarken
Biz vuslatý adýmladýk, tenimizde gül koklarken.
Ömrü sana taþýyorum, buðu buðu tüt felahým
Kulaç kulaç koþuyorum; aþk kurþunum, tek silahým
Zevk nehrinde coþuyorum, sensin benim ilk günahým.
Sýrrýmýzý yudumladýk, dilimizle bal yoklarken
Biz vuslatý adýmladýk, tenimizde gül koklarken.
KADÝR DURAK
(LEBÝDERYA)
ESER YAZAR ADINA TESCÝLLÝDÝR
KAYNAK GÖSTERÝLMEDEN YAYINLANAMAZ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.