Aþtýn bu gün kendini be yüreðim. Sen olmaktan çýktýn , Tukularýný son demine kadar sergiledin. Tüm aþýlmaz dediðin duvarlarýný yýkarak Ýstediðini ,arzuladýðýnýn peþinden gittin., Çarpýyordun ama hissedmekten korkar gibi, Ne oldu da ? Kanatlanýp uçtun Sözcüklere akýttýn yüreðinin deryasýný, Dayanamadýn deðil mi artýk ? O kadar uzun zamandýr coþuyordun ki . Kendine bile itiraf edemiyor ,inkar geliyordun. Ne olduda yelkenlerini suya indirdin. Gönül deryanýn baraj kapaklarýný yýktýn geçtin düþünmeden, Teslim aldýn önüne gelen tüm sevda topraklarýný. Sen önüne geçilmez selsin artýk dönüþün yok kapýldýn bir defa . Ak akabildiðince ,al gönlüne sevdanýn tüm verdiklerini. *BÝNNUR DOÐAN*
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEDCEZİR DOĞANNUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.