HÜZÜNCE

Herkesi, her bir þeyi
Kördüðüm býrakýpta geldim.
Hiç kimseyi, hiç bir þeyi
Görmedim.
Gördüðümdeyse eldim.

Yabancý dilin var,
Ana dilime.
Senin ki baþka bir þey,
Benim ki hüzünce.

Niye anlaþamadýðýmýz belli.
Ama çokta garip.
Bana sadece lisan öðretmiþsin
Ne hayallerle taþýndýðým cumhuriyetinde.

Cumhuriyet demiþken
Benim saltanat sallantýda.
Kimseyle anlaþamýyorum
Al þu zorla öðrettiðin alfabeni geri.

Anlýyor musun ?
Yoksa yine mi yerelim ?

Kýsaca;
Sen üzdükçe,
Ben konuþuyorum hüzünce.
Öyle çat pat da deðil,
Sen gibide.

Anlayacaðýn
Anlaþamýyorum kimseyle,
Susadýkça sevince.
Ve susadýmda
Hüznüm olan seni sevdikçe...


Sosyal Medyada Paylaşın: