PUSULASIZ BİR TEKNEYİM

Pusulasýz Bir Tekneyim

Duman bürümüþ daðlarý, tepeleri
Ormanýn üstünde bir gümüþ deniz
Bulanýk azgýn seller üzerime geliyor
Ufukta incecik çizgi bir kýzýl ýþýk
Yýrtmak istiyor cýlýz solgun þafaðý
Diller lal olmuþ dudaklar kurumuþ
Pusulasýz tekneyim yönünü þaþýrmýþ
Deniz, o gizemli derin mavi serinlik
Nerede kumsal, gözlerin aradýðý güzellik
Pencereler kapalý perdeler hala uykulu
Biliyorum buralar ben gibi tek baþýna, ýssýz
Ah! Bir bozuluverse neþeli kuþ cývýltýlarýyla
Patlayan tohumlarýn gürültüleriyle sessizlik
Öyküler yol bulur çýkardý beynin labirentinden
Ezgilerle þiirler çaðlardý lal olmuþ dillerden.


Dinmez ER / Çeþme / 2011.05.11 /



Sosyal Medyada Paylaşın: