VAKİTSİZ KORKULAR

VAKÝTSÝZ KORKULAR

masum duygularýmý hançerleyen ayrýlýk
eðer uçsuz bucaksýz gözyaþlarým olmasaydý
rüzgarýn döktüðü yapraklar gibi sevgim de yok olacaktý
veda kývranýþlarýmý bilmez bu þehir aþka sadýk kalýyorum
elimde karþýlýksýz mektuplar kalbimi ýsýrýyorum
ister sitem et ister kýrýl bana ey aþk
gülümsemem geçmeyecek hayretler içinde kalsam da
yaðmurlar besliyor ruhumu
ben üsküdar’ý Üsküdar seviyor istanbul’u
sönmüþ nice ateþlerin þehri
efsane aþklarýn yedi tepesi
ben aþkýma sadýðým eskimez þarkýlar gibi
yorgunluklarýmý yýkayan taþkýn nehir
gürbüz daðlarýn arasýndan sakarya sarýlýr bana
korkusuzluðum bundandýr benim
ah ben bir göçmen kuþuyum her mevsim hüzün doluyum
mavi þiir bir þehrin uðultularý arasýnda
en sevdiðim çiçekler tebessüm ediyor bana
reyhan kokularý en güzel uykular gibi sarýyor
vakitli vakitsiz korkularýmý alýyor
elimde tozlu sayfalar yazýlmýþ þiirler Ýstanbul duruyor…



mustafa kaya
08.04.2011/Çengelköy
Sosyal Medyada Paylaşın: