ŞÜKÜR ET

Bugün evrendeki en son gecem…
Ýlk kez ciðerlerim dumana hasret,
Dudaklarým sigarasýz.
Parkamýn cebinde gazete kâðýdýna sarýlý þarap þiþesi de yok
Ýçmek bu gece olanaksýz.
Ayyaþ deðilim yani…

Zaman mevhumundan uzaðým þu an.
Gökyüzü kýzýla kesmiþ,
Zangýr zangýr titretiyor kâinatý, Hükümrân.
Televizyonda ki sarýþýn karýlar diyordu,
"Kýyamet kapýda, hazýrlan!"

Demek dedemin anlattýðý o final geldi çattý ha.
Muhtar Vahit gibi Kur’an mý alsam acaba
Yoksa camide mi yatsam bu gece
Bir gazete manþeti takýldý gözlerime,
"Sonunda koptu!" diyor alay edercesine
Yahu bilseydim.
Bilseydim evvelden öðrenirdim uyumayý secdede,

Nasýl çýkacak bu can bu bedenden acaba
Kafam duman altý sanki
Ýçmedim ama sarhoþ vaziyet bakýyorum yukarýya
Aha
O müthiþ ses.
Bre Ýsrafil...
Çaldýn ha demek enstrümanýný
Derinden üfleyiverdin deðil mi Sur’a

Rüzgâr bile aðlýyor sanki
Bu gözyaþýna dayanýr mý bulunduðum tepe
Yýkýlýverir þimdi
Anam geldi hatýrýma
Benden evvel gitmeyeydi
Babamla uyanýrdý belki
Hayat dedikleri þu kâbustan asýl hayata!

Çýðlýk sesleri geliyor.
Gözümün gördüðü her yer yangýn yeri
Kaçan kaçana...
Kaçtýklarý sanan sanana,
Alabildiðine insan sürüsü
Dillerinde Allah’ýn kelamý
Bizim Osman’ý gördüm de.
Bilmezdi Efendimiz’in adýný
Þimdi inanmam iþte
Ýnanamam
Osman hatim mi indiriyor be!

BBC spikeri aðlayarak diyordu,
Kanalýn tekinde
"Game Over!" diye
Vay bee...
Vay bee

Bitti demek
Uyanacaðýz þimdi hayattan, ölerek
Düþündüm de sevabým var mý ki defterimde
Her gece sarhoþtum
Kime nerde ne yaptým
Hiç bilmiyorum
Acep Münker’le Nekir’e rüþvet versem kabul ederler mi?
Amel defterime bir iki sevap çizerler mi?
Tövbe tövbe...
Tuh ulan benliðine
Manzaradan ürktüm, deli deli konuþuyorum iþte
Tövbe Ya Rab tövbe...

Aha
Yer yarýlýyor
Etraf tarumar olmuþ
Sanarsýn ki dünya denilen yuvarlak, adam ediliyor
Anamýn Cuma’ya git deyiþi kulaklarýmda
Babamýn cebinden arakladýðým liralar hatýrýmda
Aldýðým sigaralarýn dumaný hala ciðerimde dolanmakta
Bir damla süzüldü gözümden yanaðýma

Tüm harfleri unutuyorum
Diz çöküp diyemiyorum ki
"Son bir þans daha"
Sen affet Ya Rabbi
Galiba bu kulun cehenneme hakiki odun seçildi
Anamýn rükuda bükülen beli hürmetine
Babamýn niyaz için açýlan elleri hürmetine
Yakma beni Ya Rabbi
Yakma Beni Ya Rabbi...

Yandý beden kül oldu eridi
Dayanamadým acýya
Gözlerim açýlýverdi
Anlamýyorum
Burasý Cehennem ise nerde Ýblis nerde zebani
Melek gibi doktoru görünce
Besmele çekiyorum nenemin öðrettiðince
"Çok içmiþsin. Sýzmýþsýn. Bekçiler buldu" diyor
Gülümsüyorum
Hâlbuki içim de bir çocuk
Yarým kalan,
Yýllar ötesinden
Avazý çýktýðý kadar aðlýyor.
Ya kýyamet diyorum
Bu sefer gülen o oluyor
"Ne kýyameti" diyor
Kalkýyorum yataktan
Ýçimde ki o çocuk konuþuyor
"Gelmeden Kýyamet evvela kýyam et!"
Koþturuyorum camiye
Nasýl abdest alýnýr bilmiyorum
Beni abdest temizler mi ki diye þüphe ediyorum
Ýmam efendi beliriyor saðýmda
Evvela niyet et diyor
Tebessümüme yýllarýn boþ vermiþliði yansýyor
Gözüm doluyor
Ýçimde bir çocuk aðlýyor
Dilimde temiz bir kelam bir niyet
"Allah’ým sen bu kulunu affet!"

Ey kâri!(Okuyucu)
Okuduysan sende þükret...

Abdüssamed GEDÝK
(IHLAMUR Dergisi Gönüllü Þiiri)
Sosyal Medyada Paylaşın: