KARADENİZ EREĞLİ

Ey benim sahil kenarým,
Kayalarý okþar dalgalarýn,
Kýzmaya gör, hýrçýnlaþýr çarpar
Sanki beni anlatýr, kayalara fýþkýran saçlarýn!

Arnavut kaldýrýmlý sokakalarýn,
Sonu varýr limana Çakýl taþlarýn,
Taþ sektirir çocukluðum,
Aný yolu, her yolcunun, mazisi gençlik aþklarýn!

Ah Ereðli’m gerdan verirsin o koya!
Balýkçýlarýn yolunda, teknelerin takalarýnla,
Püfür püfür kokar içime iþlersin,
Yosun kokulu deniz rüzgarýnla!

Ey benim memleketim!
Ey diyarlarýn en güzeli,
Uzaktan bilinir, çileðin güzeli!
Muhabbet baðý, dostluk baðý Ereðli.


Koyun ne güzel denizin ne güzel!
Yeþilin, güneþin ne güzel,
Bebelerin, dostluklarýn gönle güler,,
Kaynamýþ mozaik, Ýnsanýn ne güzel!

Çeliðin, çileðin, madenin, ölçülür mü deðerin!
Sen diyarlarýn içinde, gerdan olursun Karadeniz’e!
Ne güzel durursun o koyda, mavi yeþilinle
Burasý Benim, benim memleketim güzel EREÐLÝ’m!

FÝLÝZ KOCABIYIK 25.05.2005
Sosyal Medyada Paylaşın: