YERSİZ KAÇIŞLARIM
Bunca zaman sonra
Ýlk defa kendime yansýdý
Gözlerimde görmeye korktuðum anlamsýzlýklar
Sus diyorum gözlerime,ateþini çek üzerimden
Bu med-cezirin ortasýnda yanarken
Yaþamanýn anlamsýzlýðýný bir daha vurma yüzüme
Karanlýðýn sýrrýnda ararken yanýtlarý
Rengi yaralým,beyaz buruktu,
Her defasýnda siyahýn gölgesinde kaybolmaya
Sorularým düþünce kýyýlarýmda dans ediyorken
Býçak sýrtý kaçýþlarým pusuda
Koþ diyorum,kendi sesime yakalanmadan
Koþuyorum,bir pençe tutuyor
En çok anneme benzeyen saçlarýmý
Oturup aðlýyorum,
Bakýyorum gözyaþlarým annemin yüzü
Avuçlarým sýzlýyor,avuçlarýmda annemin kaderi.
Bir kahkaha yýrtýyor duvarlarý
Ses perdesi aralanýyor,
“Boþuna anlamlar yükleme anlamlarýna
Ne gördüysen þimdiye kadar
Yürek ile hayat
Akýl ile göz arasýnda sýrlý dað”
Bitiyor yersiz kaçýþlarým....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.