ÖLÜM

Kimine bir korku tüneli iken,
Kimine ebedî sükûn gibidir.
Rahimden ebede uzanan yolda,
Ahiret yurduna akýn gibidir.

Beþer sahnesinde inince perde,
Aldýrmaz dünyalýk tasaya, derde.
Tohumlar misali düþtüðü yerde,
Baharý bekleyen ekin gibidir.

En son nefes, nerde, ayýn kaçýnda?
Zamaný bilinmez ahir göçün de.
Doðumla baþlayan hayat içinde,
Anadan babadan yakýn gibidir.

Mutlak son deðildir vade yetmesi,
Muþtudur þafaða, günün batmasý.
Ruhlarýn bedenden uçup gitmesi,
Sonsuza edilen sökün gibidir.

Dünya azdýr, ömür azdan daha az,
Geriye kalaný ondan daha az.
Gazim kabristaný seyreyle biraz,
Gerçeðin idraki mümkün gibidir.


Gazi Hüseyin KILBAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: