ANNE

Hatýrlayýp gül kokunu,
Rüyâlara daldým Anne.
Göz açýp da baktýðýmda,
Bin bir hüzün doldum Anne.

Kadýn, erkek, yaþlý, genci,
Saðým solum hep yabancý.
Yüreðinde türlü sancý,
Keder yüklü kuldum Anne.

Her nefesim aþar yýlý,
Ýçim, dýþým keder dolu,
Vuslatýn açýlmaz gülü,
Gonca iken soldum Anne.

Yine ümit yok sabahta,
Senelerdir gönül “ah”ta,
Tebessümler bile sahte,
Yâd ellerde kaldým Anne.

Ne söylesem hep bahane,
Viraneye döndü sîne.
Gurbette oldum divane,
Saçý baþý yoldum Anne.

Alev alev yandý döþüm,
Kâbuslara döndü düþüm,
Bitip tükenmiyor kýþým,
Mevsimleri sildim Anne.

Olmadýðýn hiç bir yerde,
Deva olmaz kimse derde.
Haziranda yaðan karda,
Hayâlini buldum Anne.

Hayat sanki esen yelmiþ,
Tevhidî ’ye kaç gün gülmüþ?
Gurbet bize vatan olmuþ,
Bu gerçeði bildim Anne.


Tevhidî- Gazi Hüseyin KILBAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: