SEVMEYİ BİLEMEDİK
Sevmeyi bilemedik nedense,
Bir menzil ötede kaldý çiçekleri?
Ona varmak yerine hep ondan uzaklaþtýk.
Renkler bir þey ifþâ etmedi,
Kokular uyarmadý bizi,
Ýçimizde katýlaþtýk, içimizde taþlaþtýk…
Sevmeyi bilemedik nedense,
Rengini sulara mý verdi sevdâlar?
Hep açýlmamýþ kapýlarý çaldýk.
Umutlar döküldü yollara,
Sarsýldýk yol uçlarýnda,
Köþe baþlarýnda donup kaldýk…
Sevmeyi bilemedik nedense,
Aldý umutlarýmýzý gözyaþlarýmýz?
Ne gül uyardý bizi, ne balýn usaresi.
Kovulduk gönül tarlalarýndan,
Ne geldi bir mutlu haber,
Ne de bir ýþýðýn sesi…
Sevmeyi bilemedik nedense,
Tahtýmýzý feda edemedik birazcýk?
Bahtýmýz uçup gitti ellerimizden.
Eridi tüm umutlarýmýz,
Zamanýn hýzlý yelesinde,
Bir gölge bile kalmadý bizden…
MUHSÝN ÝLYAS SUBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin İlyas Subaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.