tut beni!

zamansýzdý yaþananlar
biz bu devrin
insanlarý deðildik.

zaman da yoktu ya
anlamaya,anlatmaya
bir hoþçakalla
gidiverdik.


senin girdaplarýna
’’ben’’takýlmýþtý.
benim huzuruma
sen.


adaletsiz bir takasýn
özneleriydik.
ben ve sen
yer deðiþtirirken.

yüzeye çýkmaya çalýþan
bir balýk gibi
çýrpýnýyorum senden
aldýðým girdaplarda.
ya batmalý ya çýkmalý
ama...
ayaðým takýlýyor
çakýl taþlarýna
batmayý da beceremiyorum
çýkmayý da.


sense
benden çaldýðýn huzurla
takýlmadan
hiç bir balýk aðýna
denizi seyrediyorsun
sýrça dünyanda.

camlarýný kýrmak geçiyor içimden
tut beni diyorum sessiz yalvarýþlarýmda
tut ki öfkem yenik düþsün özlemime
tut ki ellerimin kaný bulaþmasýn tenine
deðmiyor mu sesim sana?
Sosyal Medyada Paylaşın:

deniz-ce Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

kardeşiiiim! sakın sen kuşlara uyma* Mezarlık bekçisi uykucu şirin fizik kimya biyoloji gayb ve hâl sohbet tevâfuk hey bayım! İnkâra meyyâl