Bugün yine yükledim, esen yele derdimi. Ulaþtý mý bilmem yar sana haber verdi mi? Bir fýsýltý rüzgarda; bulutlarda göz yaþý! Boþa esme ey rüzgar! Derdimi yare taþý.
Bir kalemle yazsaydým kaderi gökyüzüne, Yar haberdar mý rüzgar bana karþý sözü ne... Rüzgar olsun postacý bulutlar matem tutsun; Götürün son sözümü artýk beni unutsun.
Açýkken yaralarým bana merhem olmazsa! Rüzgarlarý gözlesin benden haber almazsa... Kapanacak gözlerim ,son sözünü duymadan, Çölde kalmýþ susuzum sevgisine doymadan.
Camýmý týklatan ne bulutun gözyaþý mý? Yoksa vefasýz yarin bana sitem taþý mý? Uðultu var rüzgarda haber mi var yoksa ne? ‘Yorgunum’ dedi rüzgar yat iþte açýk sine....!
Süleyman Üstün ( !992 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.