Bu akþam nöbetteyim Hava çok soðuk Rüzgar uðulduyor Karlar üstünde Ben üþüyorum Ben donuyorum anne.
Bu akþam nöbetteyim Karakol biraz uzakta Pür dikkat bekliyorum vataný Elim tetikte.. Üþüyorum hava çok soðuk Üþüyorum.. donuyorum anne.
Ýçimde bir korku var Bir tarifsiz endiþe.. Derdim çok büyük ama Kimseye bir þey diyemiyorum anne Diyemiyorum iþte.
Biz burda çok güzel eðitildik. Bu vatana canýmýz feda Bir karýþ topraðýný bile Düþmana býrakmayacaðýz diye Namusumuz üzerine yemin ettik. Yemin ettik anne...
Ama, korkuyorum... Çok korkuyorum anne Bir gece ansýzýn Baskýn yediðimizde Yada... Nöbette..devriye gezdigimizde Hain pusudaysa düþman Korkuyorum.. çok korkuyorum anne.
Korkum... Düþman deðil bilirsin... Korkum... Çatýþma deðil, Korkum ;.. Vurulup,þehit olmak hiç deðil anne. En büyük korkum... En büyük endiþem Çatýþma anýnda Niþan aldýðýmda Kurþun sýktýðýmda Karþýmdaki düþman Ya abimse anne Ya abimse...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.