HAYDİ KALEMİM

Kaðýttan emerek gün ýþýðýný,
Ruhumu aydýnlat haydi kalemim.
Yunus’un gönlünden al aþýðýný,
Bir de bana uzat haydi kalemim!..

Yerde çiçekleri, gökte yýldýzý,
Sevdâya yürüyen her bâkir kýzý,
Suya aþk ve umut veren Yalnýz’ý,
Bendeki meþkle tat haydi kalemim!..

Rengini topraktan emerken lâle,
Ben teslim olmadým bir kof melâle.
Sevdâ dediðimiz kutsal hayâle,
Artýk beni de kat haydi kalemim!..
( Deryâdil’ den)

MUHSÝN ÝLYAS SUBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın: