Yarýnlar kimler için gelecek? Kimler sevinecek acaba? Kimlerin umut kapýsý aralanacak, Kimlerin cansuyu gelecek canýna? Bende çoktan sonbahar hükmü var, Benim yok yarýndan beklentim ,ben istemem. Kalpte o kadar derin yaralaým var ki yar, Bir umutsuzluk treni nefesimde yol alan. Geçtiði her yeri yangýn yerine çeviriyor. Ve....ancak birkaç nefese gücüm yetiyor. Bir tren içinde yalnýz ve mutsuzum yok freni, O tren ki ömrümün katar treni. ELVEDA SARIKAYA TOKER
Sosyal Medyada Paylaşın:
tutkum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.