Herþeyin bittiðini düþündüðün anlar vardýr, Nefesinin kesildiði an iþte o andýr. Ýnsanýn kabullenemediði zamanlarda iliklerine kadar donarsýn, Mevsim artýk kýþ yaðansa kardýr. Lakin hayatýn tek bir yüzü yok, Bazan dört nala heyecanla koþarsýn, Körelen hislerin hayat bulur,mevsimlerden ilkbaharý yaþarsýn. Ýþte dersin yaþamak bu,içinde duygular coþar, Eski günlerinden eser yok sanki zaman durmuþ. Artýk engelleyemezsin hislerini,anlarsýn ki mevsim yaz olmuþ. Gün gelir o tatlý rüzgar esmekten vaz geçer, Bakmýþsýn o karabasan yine geri gelmiþ. Ýçinde birþeyler kýrýlmaya yüz tutunca, Anýmsarsýn eski seni ,ayný yere yolculuk vardýr. Kýþ için kapýna solgun beniziyle yine sonbahar gelmiþ. Sosyal Medyada Paylaşın:
tutkum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.