MEDCEZİR
Yoksun, cam dipleri soðuk bu memlekette.
Varsýn, ölmemek elde deðil sen hariç kör gözlerle.
Git, bu alemden bir can eksilt
Gel, tütünün yerini al ciðerlerimde.
Suskunluk ve artniyet kaynar sokaklar
Beni içine attýðýn sokaklar.
Öyle boþlar,
Öyle yalnýz.
Sokak bir, ben iki, ay ýþýðý üç
Senden bahtiyarýz, senden yalýnýz.
Yaþadým sanardým olmayýþýný.
Fakat bilmediðimi bilemedim, artýk araftasýn.
Þimdi tam manasýyla yoksun
Tesadüf olmayacak, bakýþlarýmýz çarpýþmasýn.
Ertesinde yansýmayacaksýn gözbebeklerimde, bu gecenin
Bunu düþünemedim ya þimdiye kadar...
Düþündüm yalan, avuttum beynimi,
Þimdi hesap sorarlar benden, tek damlana deðdi mi ?
Ne bunca eziyete deðdi
Ne de elin eline.
Hiç bir þeye deðmedi þu hayatta,
Düþün ki yabancý, elim eline...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.