Hiç buluþmadýk seninle yaðmur yaðarken Sende severdin bilirim Yalýnayak koþmak derdim ben toprak üstünde Sen “-uzanýp tutmak derdin her damlada yüreðini” Ve sinerken üzerime ýslaklýðý hüznün Sarýlmak hayaline bir bakýþta bütünlüðünün
Þimdi
Çýrýlçýplak bir hatýraya dönüþmüþ Toprakta duran bu mazi Ve hasretle yokluðunu ekmiþ üstüne Üstüme de arta kalan kýrýntýlardan bulup Aþkýný giyinmiþim gene
Doyuyor birden bire kurumuþ toprak Anlýk dökülen kýrkikindi yaðmuru ile Hani derdim ya yaðan yaðmur Bereket yeni filiz diye
Diner elbet zamaný gelince Hasat mevsimi geldiðinde son mahsulünü bekle Henüz erken gitmek için süzülen sular kurumadý bile Dur dinince gidersin, ýslanma boþ yere
e.e
Sosyal Medyada Paylaşın:
elif ergin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.