Sessizce uyanýrým hazan vakitleri Ömrümden geçerken Sevgilinin ömrüne teðellenmiþ mevsimlerim Kuþluk vakitleridir nedense hep Tutunurum gölgesine Bilemez kimseler ne haldeyim
O, uzaklarda bir yerlerde Tasasýz uyurken gecelerde Yataðýmda kývrýlýp uzanan hasrete inat Kimsenin duymadýðý çaðrýlar gönderirim
EY! Hayat Senin koynunda öðrenirim sevgilinin yokluðunu Uzatýrsan elini yetinirim belki de Nefes nefes solurum huzurunu Ve yaþarým Dikiþlerim bir bir sökülürken yakamdan
Tersi düzü yok artýk bu elbiselerin Teðeli olsa, ne olmasa ne Ben þimdi kendi saksýsýnda Kendini büyüten bir fesleðenim
e.e Sosyal Medyada Paylaşın:
elif ergin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.