* Turnalar Uçup Gitti *
* Turnalar Uçup Gitti *
Ben, dalar giderim, maviden maviye
gövdesi ince, uzun takalar geçer
sabahlarý ne hoþ, Ege’de sefer yapmak
çýrpýyor kanatlarýný martýlar,
sabahýn çapkýn güneþiyle
yosun kokusunu getiriyor rüzgâr
nedense en çok vikingleri sevdim
belki de bir tarih telâþý, bunca göz yaþý
Gözlerim uzaklara dalmýþ bir bulut gibi
dalgýn ve hüzünlü
bir tren geçiyor uzaklardan,
bana el sallayan birini görüyorum
içimde damla damla hasret birikiyor
büyüyor, efkârým aðýrlaþtýkça,
yola düþüyor saklanýþlarým
Ben, bu kentin dertli cocuðuyum,
unutmuþum gülmeyi, boynum bükük
önceleri birer menekþeydi, avuçlarýmda sakladýðým
sokaðýma alýþýrken gölgen
turnalar uçup gitti;
nereye baksam, bir þeylerin izi var.
Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
16/5/2011
Saat 16.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.