Viranenin Teki

Nasýl sarýlmýþtým her gece hayaline
Öpmüþtüm koklamýþtým
Ýþte bu demiþtim nefes almak
Þiir bu demiþtim
Aþk bu demiþtim

Þarkýlarýn notalarýna eþlik ederdi hýçkýrýklarým
Aldýðým nefesin anlamýydý
Ayaklarýmýn varmak istediði yön
Görmek istediðim tek çerçeve
Ýnce bir yaðmurun yaydýðý toprak kokusuna takýlýp
Dolaþmak istediðim tek hayaliydi el ele

Baktýðým her þeydi, gördüðüm tek þey
Adýn söylediðim tek isimdi

Korkumun en uðrak yerindeyim þimdi
Yokluðuna sarýlmak hükmüne kelepçelendim
Ne umudun bittiði ne baþladýðý günler doðuyor artýk
Aynalardan silindi gülümseyiþim
Darbeler indi ruhuma, örselendim

Adýný koyamadýðým sýzýlardan kaçamýyorum
Varlýðýmda koskocaman bir boþluðum
Hiçliðin en uç noktasý ben
Beynimden kaçtým her salise
Býkkýnlýk tütüyorum, kendimden yoruldum, yorgunum

Köyler, kasabalar kurardým ya hayallerime
Dudaklarýnla boyardým bahçeleri
Tayfýný bile sildim yüreðimdeki güneþin
Harabe her yer
Ben gibi, izlerin gibiyim
Yýkýldým, çöktüm.
Benden adam olmaz artýk, viranenin tekiyim

2007
Sosyal Medyada Paylaşın: