bir nefes kadar yakýn olan yaþama tutsaklýðýnýn en coþkulu evresinde emanetini bekler durur göðüs kafesinde
/ bir nefestir hepsi hepsi /
solar gün gözlerinde o an ataþten küle dönüþündür zaman su da gerekmez söndürmeye faydasýzdýr zaman ve mekan denizler olsa da yetmez söner o an zaten sönmekte olan
gülün ömrü ne kadardýr baharýn ne kadar alýr gider bir caný teninden bir nefeste bütün tutsak arzularý düþleri heyecanlarýný býrakýverir geride
toprak sarýp sarmalar seni o, en vefalý dost mal ve mülk hanelerindeki bütün varlýklardan bütün yazýlý sözel görsel kayýtsýz ya da kayýtlý sanatlardan geriye kalan yalnýzlýðýnda yazdan kalan kar soðuðu ayazý teni
/ bir nefestir hepsi hepsi /
giderken en umulmadýk zamanda nasýl yazacak o hikaye baþ rolündeki seni yaþam defterinin yýrtýk sayfalarýnda …
Mert YIGITCAN 28 mayýs 2011 istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.