MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Sana (Rahmetli Kızkarındaşım Nazlan'a)
Gülizar Özlem SARAÇOĞLU

Sana (Rahmetli Kızkarındaşım Nazlan'a)


Sana (Rahmetli Kýzkarýndaþým Nazlan’a)
________________________________________
Boþluðun derin sessizliðinde
Yakamozlarýn yansýmalarý gibi
Hayalin canlanýyor beynimde
Mum rengi görüngün hiç silinmiyor
Ak pak tenin teneþire uzatýldýðýnda
Sana kimsenin dokunmasýný istemedimdi
Sanki yalnýz sen ve ben vardýk orada
Bir de mitolojik Tanrýlar
Ruh göçü nereye ve niye bilmiyorum
Yenilenmeye gerek var mý
Hep ayný kalmak olsaydý
Ölmemek yitmemek ayrýlmamak
… Ve ben Özlem olmasaydým
Özlemek kavramý da doðmasaydý
Gittin hiç istemeden
Bebek gibiydin
Ölüme kýnaladým seni
Köylü güzeli gibi süsledik
Ölü yýkayýcý iki kadýnla beraber
Bir üniversite arkadaþýn
Bir teyze kýzýn
Bir kuzen gelini
Ben hariç herkesin gözleri
Aðlamaktan kýzarmýþ
Sana son temasýmda titriyordumdu
Aðlamak beni unutmuþtu
Gözlerim boþluða dalmýþ eski günleri arýyordu
Þu tarih þu gün okul yýllarýmýz
Çocukluðumuzun acý tatlý ansýmalarý
Hýzla geçit töreni yapýyordu
Kahrolduðum yýprandýðým o an
Sana son kez seslendimdi
“Bedenen öldün ruhun yaþýyor”
Ansýzýn bir daha arkama bakmadan
Helalle seni son kez görmek isteyenlere býraktým
Dýþarýda yarýnlarýn gizli yaðmuru vardý
… Ve gelecek günlerin sensizliði
“Beni býrakma” demiþtindi
Yalancýymýþým meðer hem de külliyen yalan
Firavunlar öldüðünde sevdiklerini de yanýna býrakýrlarmýþ ya
Mezarýna girip yanýna uzanamadým
Þu an kendi kalabalýðým içinde yalnýzým
Doðrunun yuvarlaðýnda sallanýyorum
Ümitlerimi de azat ettim
Öfke isyan ve hayaller beni kucaklýyor
Bir de bir dolu merak
Hala öðrenmeye susamýþlýðým var
Bilgilendikçe sancýlanýyorum
Geçmiþ ayyuka çýktýkça
Öfke ve isyanýmý tarihe astrolojiye yöneltiyorum
Hani neyin ne önemi vardý önemli olan farktý
Fark farklýydýn farklýyým
Astrolojimiz de tarihimiz de
Bir bütünün parçasýydýk hani
Büsbütün paramparça
Mitolojide onca Tanrý neden vardý niye yok oldu
Bu acýmasýzlýk bu yokluk bu yalnýzlýk
Bir var bir yok
Sen rüya mýydýn
Bu ne biçim bir kabus
Bu keþmekeþ bu kaos bu mücadele niye
“Bana güçlüsün deme” demiþtindi
Doðru nasýl ki tekse yalan zýddýna sonsuz
Bildiðim dokunduðum tanýdýðým doðruydun
Yoksun sonsuza karýþtýn
Hayallerimde kaldýn bir de hatýralarýn
Kasette sesin kartlarda resmin
Eski yeni býrakýtlarýn þimdilik var
Düþümde hasret de giderdik
“Hangimiz yalancýyýz” diye soruyorum
Gerçek ne
Gölgemizden ders almalýyýz galiba
Uyumak istiyorum artýk ölümüne
Her þeyi çözdüðüm an ölmüþ olmak için
… Ve yine ve
En sevdiklerime kavuþmak için
Sen yavaþ yaþadýn zaman hýzlý aktý
Hýzlý yaþýyorum zaman çok yavaþ
Boþluðun derin sessizliðinde
Gölgemle kaynaþýyorum
Annemin sesi kulaðýma yansýyor
“Gümüþ Altýn” diye seslenirdi bize
Hangimiz söz hangimiz sükuttuk bilemiyorum
Annem çok hasta
Sen gittiðinden beri yasta
“Kendine iyi bak” diyemiyorum
Yaþamak oyundan ibaret meðer
Rolsel manyaklýklar desiseler ikilemler
Ver ha kazanma hýrsý
Bilseler kaybetmenin gizemindeki zaman uzantýlarýný
Öyle çok boþa kürek çeken var ki
Sanki ölmeyecekler
Özümün sesini duyurabildiysem sana
Ne mutlu bana
Kendimi kandýrýyorum ama
Yakamozlar gibi varoluþumun yansýmasýndayým hala.


Gülizar Özlem (GÜRSES) SARAÇOÐLU

NOT: Her hakký mahfuzdur. Saygýlarýmla...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.