Zincire vurdum aþkýmý gönül mahsenimde, Bir feryat koptu ayrýlýkla her yerimde, Þimdi seni yaþamak vardý gül teninde, Yolun açýk bundan sonra ey sevgili seninde,
Burcu burcu kokar olmuþtu bana hayat, Bazen sevgisi hoþtu bazen ise bayat, Abdül artýk sen bu aþký bi kenara býrak. Hayallerinden silkinde ayaðý kalk.
Özür kolay söylenir olmuþ artýk dillerde, Aradýgým benim dilde deðil ki gönüllerde, Yar dediðim þimdi baþka ellerde. Bedenim kays la birlikte artýk amansýz çöllerde... Hannan Uðurlu(ABDÜL)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDÜL HANNAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.