Gülüm benim Sen benim beyaz yaným Sen sakla þimdi kendini Hayali sahte yüzlere Kimliklere þahsiyetlere Madem önemsemiyorsun Yine unutamayýp hatýrlatýyorsun Yoksa sen benden deðil Kendinden mi kaçýyorsun Ben piþman oldum Duvarlarý da sýrtlandým Bir garipseme sardý canýmý Yýkýlan enkazda kaybolacaðým Neyse ne iþte biliyorum Beni aradýðýný Bense o yumuþacýk ellerini tutmalýyým Sýcacýk bembeyaz tenine dokunmalýyým Senin olmalýyým sende kalmalýyým Sen hiç bilmedin aslýnda Ruhum hep sendeydi Huzurda... Aradým aþkýný herþeydi bana yabancý Kapýmý sonuna kadar açtým Gir içeri kilitle kapýmýzý
Onurlu bir varlýk gibi yaþar da korkarak ölürüz Dünyanýn kahrýný çekmektense küfreder Akýllý olduðumuzu iddia ederek deliliðe yürürüz Yaþamak için sever sonra ölmek için ayrýlýrýz Dudaklardan dökülenler kadar yaþanýr ömür ......Biliriz! Aðaran saçlarýn kadar yaþlýsýndýr
Boya katkýsý olmayan... Orijinal insan
Veya tebessümlerin kadar genç
Umudun kadar mutlu
Ve kederin kadar aðlarsýn hep
Sosyal Medyada Paylaşın:
BÜŞRAÖZÇAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.