NAATI KUDSİ EY NEBİ
Ey nebi,
Sen yürürken daðlar titrerdi
Bulutlar üzerinden hiç eksilmezdi
Yaðmur senin eserindi
Çöldeki güller seninle yeþerdi
Ey Resul,hüzzam çiçeklerinin yaðmurusun
Ruhunla Fethettiðin diyarlardan geliyorsun
Buram buram terleyen þarkýlar seni konuþsun
Ölümsüz sevdalarýn,mutlu sonusun,sembolüsün
Hasretin vuslata döner mi bilemem
Aðlasam gözyaþlarý mý silemem
Kalbimde filizlenen aþkýný söndüremem
Ey nebi,seni rüyamda görmek yetmez bana
Gönül çölümde açan bir gülsün
Bana da þefaat eyle,yüzüm gülsün
Ben sevdalarýn yenik süvarisi
Senin yolunda kýlýcým demirde dövülsün
Islak bakýþýnda,yaðmura gebedir gözlerin
Ýmaný çaðýrýr gönlüme sözlerin
Allah için yanar sönmez közlerin
Ey nebi,kuþlar kanadýnda taþýr seni Image
Güller yapraðýnda kokunu saklar.
Sana aþýklarýn yanaklarýnda
Gözyaþlarý ýrmak gibi vadi yapar
Sana kavuþmayý özlemek özlem topraklarýnda
Cömert dünyanýn bencil insanlarýyýz
Merhamet denizini kurutanlarýz
Senin rahmetinden çok uzaðýz
Ey Nebi! Bizi affet senin duana muhtacýz
Ey Nebi,bulutlar aðlardý sen aðladýðýnda
Ayný secdeye baþ koyduðun Hatice’nin mezarýnda
Ama davan öyle büyüktü senin
Bu acý neydi ki karda ateþ kalýrdý
Baktýðýn aynada hayalin olmak
En çok neyi isterdim,bilir misin?
Peygamber Mescidi yapýlýrken,taþýdýðýn taþ olmak
Güneþ olup seni terletmekten korkmak
Sen gitmedin ey sevgili
Elim gitti,ayaðým gitti
Bedenime can veren yüreðim gitti
Sensiz öksüz,yetimim þimdi.
Ey mübarek kutlu beldenin efendisi
Soldu bahçemizde güllerin al rengi
Dikenler kanatýr oldu sözlerini unutalý
Ýmanýmýz buz kalýbý,kin sevgiyi esir aldý
Nefis denen azgýn at,bize hakim oldu
Hýrs,ihtiras bütün benliðimizi yuttu
Kur’an’ýn sureti,siretinin yollarýný tuttu
Ey Resul,kalbimiz seni anmayýnca pas tuttu 18.6.05
Çöl gecelerinde Ashabýnýn okuduðu Kur’an’la
Mest olurdu onu dinleyen nice melekler
Yürürken bile aðlardý Allah korkusuyla
Müþriklerin korktuðu korkusuz Ömer
Bütün cehennemi içine alacak kadar
Geniþti Ebu Bekir Sýddýk’ýn yüreði
Çünkü kalbini böyle güçlü yapan kor
Sana duyduðu aþkýn meyvesiydi Ya Resulullah
O’nu andýkça kýlýcýnýn pasý silinirdi Ali’nin
Zülfikar kýlýcý, kýnýndan Allah için çýkardý
Hayber Kalesinin kapýsýný elleriyle kýrmýþtý.
Sen Müþriklerin önünden görünmeden geçerken
Senin yataðýnda senin yerine yatýyordu
Yürekliydi Ali Allah’ýn arslanýydý
Sana biat eden yaþý en küçük yiðitti
Ey Nebi,sana inanmak bile bir baþkaydý
Osman gibi servetimi senin yolunda
Senin davan için harcamak vardý
Deðil bir kere ,bin kere ölmek bile az gelirdi
Hamza kadar olmasa da
Senin yanýnda savaþmak vardý Ya Resulullah
Ey nebi;ne zaman o gül þehrine gelsem
Bastýðým her yer gül kokar
Gönül ayrýlmak istemez senden
Ömrümde bir kez yollarýnda ölsem
Bismillah demen kafiydi silerdi kýlýçlarýn pasýný
Ashabýn yarýþýrdý vermek için senin yolunda canýný
Namazdayken bile omzunda taþýrdýn Hüseyin’le Hasaný
Ey nebi,sen bülbülün gülü,sen sevdalarýn gönülüsün
Ey nebi sesini duyur bize
Sesini duyur hasretinle inleyen gönüllere
Bir bengisu ol kurak kalbimize
Çöle dönüþmeden ruhumuz
Sevginle yeþersin umudumuz
Ey nebi,sen Medine’ye hicret etmiþtin
Ben sana senin yoluna hicret ediyorum
Gül sözlü,gül yüzlü efendim,peygamberim
Varlýðýnla ruhuma nur salan güneþim
Þehitlerin arzusu gibi senin için bin kere öleyim
Senin hürmetine kabul edilir dualar
Seni anan kasideler gönüllere huzur sunar
Güllerin en güzeli senin ismindir ya Muhammed
Þefaatinle affedilir günaha batmýþ insanlar
Ey Nebi,seni bekleyen kuþlar özleminle dile gelir
Bülbüller susar,güller kýrmýzý rengiyle konuþur
Çölde dara düþen ceylan seni duyunca kurtulur
Boynu bükük güvercin senin zafer muþtunla sevinir
Nur yüzünde,güneþ kalbinde aydýnlýk sende
Hira maðarasýnda tefekküre dalýp gittiðinde
Uyanýrsýn aniden Hakkýn ‘’oku’’ emriyle,
Cebrail’in kanatlarýnda okumayý bilmesen de
Ve sonra bir okuyuþta Kur’an’ý ezberlediðinde
Güvercinden bekçi olsam maðaranda
Seni saklasam ben yüreðimde
Ýzini örümcek,yüzünü güvercin gizler
Sana bir þey olsa Ayþe’nin kalbi sýzlar
Vuslatýnla açýlýr,kör karanlýða alýþkýn gözler
Ey Nebi,denizler ikiye yarýlýr senin doðuþunla
Gül baharý,bahar Nisaný bekler
Ýsa Peygamber senin geleceðini müjdeler
Saklanýr hakikat yalanýn topraðýný deler gerçekler
Ya Muhammed!Gülüþün bir mehtaba benzer.
Hüznün lirik ritmine seyyah olan sevdam
Karanfilin koynunda ayak bastýðýn kumlara kilim olsam
Çiçekler balýný dikenlerin gölgesinde saklar
Sözler deryasýnda inci olan sözlerinle çaðlasam
Ýkliminde gönüllere ferah veren kelimelerin
Hiddet içinde sana gelenler sakinleþip durulur
Mümin olup ashabýn olurlar saf deðiþtirir düþmanlarýn
Yolunda ölenler çoðalýr kýzlar gömülmekten kurtulur
Yýldýzlar aðlýyormuþ,duydun mu ya Resulullah
Gözyaþlarý sel olmuþ,zambaklar kurumuþ ya Resulullah
Sen Rabbine kavuþurken ayrýlýk gam verir seni sevene
Sana kavuþunca þehitler cennette senin köþkünde
Þefaatini esirgeme bizde sana kavuþalým Ya Resulullah!
Bitiþ:21.8.2005 17:50
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.