ÇOK YAKSANDA CANIMI
Çok yaksanda canýmý acýya susuyorum,
Þeytan’ý çaðýrsanda ben ona uymuyorum,
Kalbimdeki bu sevgi yanardaðým olsada,
Ben senin býraktýðýn sahilde duruyorum.
Yaptýðýndan utanýp kapýmý çalmalýsýn,
Kýrdýðýn bu kalbimi gelip onarmalýsýn,
Gururum yara almýþ, eðik baþým olsada,
Aþkýma sahip çýkýp yanýmda kalmalýsýn.
Elin avuçlarýmda sadece benimle ol,
Sabah uyandýðýmda güneþle içime dol,
Yüzümde eskilerden hüzünlerim olsada,
Sana özel kalbimde sonsuz aþka sahip ol.
Ben nereden bileyim yarýn neler olacak,
Belkide acýlarým yaprak gibi solacak,
Tesellimiz sadece sonsuz sevgim olsada,
Gözyaþýn avucuma, sevda olup dollacak.
Özcan SOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.