CENGİZHAN

Altaylar yurt oldu Türk’ün boyuna,
Ýhanet oturdu Tongut soyuna.

Kaðaný öldürdü hain bir pusu,
Targutay olmuþtu obanýn usu.

Merhumun oðluydu Timuçin Kaðan,
Büyüyüp soracak hesabý aðan.

Saklandý daðlarda Timuçin kaçýp,
Gök Tanrý duy dedi elini açýp.

Yemini büyüktü bu topraklara,
Adalet gelecek tüm toynaklara.

Birleþti kardeþi Jamolka ile,
Savaþý kazandý topuzka ile.

Sevdiði esirdi hain düþmanda,
Börte’yi kurtardý kara ormanda.

Savaþta ganimet büyüktü elbet,
Eþitçe paylaþtý adalet ibret.

Askerler bölündü adalet güzel,
Timuçin Kaðan’dý cihana özel.

Ayrýlýk düþünce büyük orduya,
Jamolka çýldýrdý girdi sorguya.

Ayýran Timuçin deðildi boyu,
Adalet ayýrdý bu büyük soyu.

Kardeþler çatýþtý döküldü kanlar,
Bu iþin aslýný arifler anlar.

Kaybetti savaþý Moðol Kaðaný,
Esaret ayýrdý Börte’den Han-ý.

Seneler geçince muþtu ulaþtý,
Yollara düþerek Börte çöl aþtý.

Ziðnetin verince kapýlar açtý,
Kaðan’ý koluna takarak kaçtý.

Ahali zordaydý eskiden beter,
Bu zulüm bitmedi bitecek yeter.

Timuçin yeniden orduyu kurdu,
Bu yeþil topraklar Moðolun yurdu.

Gök Tanrý en büyük desteði oldu,
Yýldýrým düþünce Jamolka soldu.

Savaþlar kazandý kanunlar koydu,
Adalet daðýtan komutan oydu.

Bayraklar indirdi savaþçý Kaðan,
Gönüller sultaný büyük CENGÝZHAN.

Özcan SOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın: