PEYNİRLİ-ZEYTİNLİ

Bir adým kadar yakýndým oysa,
Bir adým atabilseydin eðer,
Pencereden baksaydýn köþeye,
Görebilirdin yaðmurda ýslananýn kim olduðumu,
Hergün ayný durakta beklerdim, fark etmezdin,
Sen hep ayný yere otururdun,ben karþýnda.
Oysa baþýný kaldýrýp bir baksaydýn eðer,
Görürdün senin için çarpan bu kalbi,
Ben senin için duraðýnda inerdim,
Sýrf seninle bir adým daha yürümek için,
Her gün ayný yerden poðaça alýrtýk,
Sen peynirli,ben zeytinli,
Bilmeliydim oysa,
Bu beraberliðin olmayacaðýný.
Ayrý zevklerden hoþlandýðýmýzý,
Poðaçalardan anlamalýydým.........S.A.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: