Ben sevdiðimi kaybettim, Yasýný tutuyorum. Onu kalbimin en güzel köþesine gömdüm... Onsuzluk canýmý çok acýtýyor, Göz yaþlarým hiç dinmiyor. Artýk elleri yok avuçlarýmda ýsýtacaðým, Artýk saçlarý yok öpüp koklayacaðým, Artýk o yok baþýný göðsüme dayayýp uyutacaðým, Artýk yok sýcaklýðý, Kokusu yok... Onu ellerimle yatýrdým kalbimin derinliklerine, Üzerini sevgimle örttüm, Ve artýk göz yaþlarýmla sulayacaðým kabrini... Ben yaþadýkça oda yaþayacak kalbimde, Ve ben onun yasýyla...
ertan kalay
Sosyal Medyada Paylaşın:
ertan kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.