bunaldım

Bunaldým güzelim, inan nefes alamýyorum.
Ruhum o kadar yorgun ki,
Kurumuþ bir dal misali.
Kalbimde sevgin var, beynimde güzelliðin.
Bir tebessümün, kanayan kalbime tampon oluyor,
Ama yeniden, yeniden kanýyor.
Gel artýk sevdiðim,
Kapansýn kalbimdeki yara,
Sönsün yüreðimdeki ateþ.
Sana mecburum,
hava gibi, su gibi.
Sensiz mutlu olamýyorum.
Gülen gözlerinde huzur buluyor yaralý kalbim.
Seni sevmek ne kadar zor olsa da,
Senden ve sevginden vazgeçmek
Bir o kadar imkansýz.
Ben, adadým kendimi sana,
Bir an olsun piþmanlýk duyarsa bu yürek,
Kendi ellerimle söküp parçalamak,
Boynumun borcudur.
Ben, uðrunda ölmek için çýktým bu yola,
Tükenmekten korkmuyorum,
Korkmadan yürüyorum ateþe,
Sevdan kadar yakamaz, hiç bir ateþ yüreðimi.
Sevgine hasret, sevgine muhtaç,
Sana mecbur bu yürek,
Gel de bitsin bu acý, mutlu et kanayan kalbimi…

ertan kalay
Sosyal Medyada Paylaşın: