dað baþý sisli puslu kap kara toprak üzgün toprak çatlak toprak yanýk toprak kimsesiz. bükmüþ boynunu kayýn aðaçlarý rüzgar gövdeyi sallamýyor bulut yorgun bulut dargýn unutmuþ yaðmur dudaklarý dudaklar kup kuru ve çatlak. çýðlýk atýyor ruh fýþkýrmýþ topraktan vatan için özgürlük için kaç kez öldü kaç kez düþtü beden cansýz baðrýna hani nerde bayrak sevdasý hani nerede. kaç kez ihanete uðradý kaç kez hançerlendi böðrüne nasýl da girdi kin nefret . nefret adice býrak nefreti kini býrak didiþmeyi uyan HALK bu toprak bu vatan bizim . gel sarýl sarýlalým dirlik olalým. ötsün kuþlar kelebekler . açsýn çiçekler böðürtleðenler. aðaç gibi dim dik olalým . ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.