ketum bir kalemin faili meçhul yalnýzlýðýna ramak kala çýk gel cancaðýzým Züleyha’nýn tek günaðý boynuma urgan iken firari kara peçeli gece gözlerinde hüzün dolu þehr-i istanbul uçurumun kenarýnda yokoluþum kaçýnýlmaz bir galaya hazýrlanan korku filminin sahneleri çekerken saçlarýmý dudaklarým vuslat zemzeminde yâr
gel cancaðýzým gelmiþim geçmiþim geleceðim ol aþk tek bir hece olurken hicran lugatýnda yaðmur suyu ruhumu vaftizledi bir gece vakti Þemsliðinle doðup sana batmak dar-ý acun alfabelerinde tek bir yürek olurken kelimeler varlýðýnýn lugatýnda benliðimi daragacýnda infaza yükledim cancaðýzým yitiriyorum hicran kokan veda sözcüklerini dilimin ucunda bir þarký sözlerini kaybetsemde notalarý sen kokan cansýzým örsledim kaðýdýmýn ism-i nâzýmýnýn gitmediði satýrlarý þakaðýndan vuruyorum içi boþ cümlelerimin sen olmayan mýsralarýmda sana susuyorum hep yâr lâl dilim hecelemeye niyetlenirken yitiriyorum 32 harfi boynu bükük kaf’a bürünüyor Galata kulesi doðrulsa bi sevda coðrafyalarýnýn efsanevi þehrinde lâlliðim Süleymaniden çýkýp hüdhüd kuþu getirir zemzemi sokul satýr aralarýna cansýzým baþý dik kalemim ayaklansýn yüreðim senden baþka mesken mekan bilmedi yâr efsunlu dolunay Eminönü Yemincami önünde bir fincan mutluluk direndi ýssýz kaldýrýmlarda in/cin top oynamaya niyetlenmiþken tercümaný oluyor saatin tik taký öz’ümsün sen cancaðýzým sözüm oluyorsun dudak kenarýndaki cümlelerimin körelmiþ köreltilmiþ dilimde senli cümlelerim söyleyemediklerim söylediklerimin susma orucunda olsa da tek cümle oluyorum ateþbâz dudaðýnda küllenen yüreðim maviliðinde avucumda kanadý kýrýk kelebek kanat çýrpýþlarýna yardým etmeye yeltenen kýz cocuðu dualarý yorgun düþmüþ dudaklarýnda. her yolculuk sana varmak sana kavuþmak oluyor cancaðýzým ekmek arasý özlem yanýðý mavi trenin güzergahýndan sen olan yollar sessiz feryat-ý figanlarýn istasyonda vuslatý giydiriyorum her bir heceye sana gelmeye niyetlendim cancaðýzým büyümeliyim maviliðinde yetiþmeli gül-ü rânâ’m sen sakýn büyüme cansýzým sen kal Yasin süresinde sakýn ayrýlma oradan cansuyum gitme zeytin tarlalarýný geçiyorum Kudüs de üþüyen bedenimi saran Mescid-i Aksa kudsiyetine sarýyor tenimi Kubbetüs - Sahrâya düþmeliyim Mecnuna özenerek Aðlama duvarýnýn dört kare taþý tuzlu suyumla yýkadým yüreðimi dillendiðim gögsünde soluklanayým sadece gül yeþersin maviliðinde bülbülünü þükredip her an cansuyuyla tazelenen..
geçmiþimin tozlu raflarýnda kaldý ruhum sana yürüdüm yarýnlarýmda maviliðinin aydýnlýðýna vur savur beni ýslak zenci kölelerinin aralarýnda cancaðýzým hüsnüyusufun tazeliðiný býrak küçük avuçlarýma. kalemin sesli harfleri sensiz susuzlarýmýn refaketçisiyken yazgýma düþ vuslat mukaddesligiyle en yalýn halinle düþ düþlerimi kalemimin ucu bitti kelimelerimi yitirdim sözcüklerimi bitirdim gel cancaðýzým ruhum Yakup sabrýndan Yunus’un sabýr sofrasýna geçiyor vakitsiz harf harf inliyor senli cümlerim Meryem’in dudak kenarýnda sensizlik sessizliði azýlý bir katil iken “ benliðimi’ Yusuf’un kuyularýna kefensiz gömüyor gel zemzemim gel cancaðýzým
gordion 25/05/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.