Biliyorum, Uysal görünmeli ellerim Gülümsemeli gözlerim Ýðde çiçeði kokmalý sözlerim Ihlamur gibi ferah… Sen öyle istersin.
Bilirim, Sözlerim acýtýr seni Bilirim, Boþa söylenmiþ sözler Daha çok acýtýr bedeni.
Nerede býraktým kimliðimi, bilmiyorum ki! Sýð sularda bile boðuluyorum artýk Uyanacaðým sabahlarým bile kalmadý
Kayýp günlerimi toparlamaya çalýþtým Arayý kapatmak istercesine Yaþamak adýna Oysa, Geçmiþim gibi geleceðim de belli aslýnda
Þimdi ruhu hýrpalanan Acý çeken bu adama, ben, Kanat takýp Martýlar gibi uçmasýný isteyeceðim Yaðmurlu bir havada Asýlý kalmýþ o yakadan bu yakaya Bir gökkuþaðýnýn altýndan geçip Dilek tutmasýný isteyeceðim
Biliyorum ki, Yaðmur da sensin Gökkuþaðý da Dilekleri gerçekleþtiren de… Her þey senin elindeyken böylesine Söyle, göster hedefi Nereye uçsun caný yanan bu adam
Aklýn almýyorsa eðer Böylesi kýsa bir zamana Bu kadar acýyý nasýl sýðdýrdýk diye Söyleyeyim Bu acýlar geçmiþimden bana hediye.
Acýlar zorladýkça beni konuþturmaya Saf cehaletime bürünüp susuyorum Sen üzülmeyesin diye Sözlerimle Ýðde çiçeði kokuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Akdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.